Μία αγκαλιά, έχει τελικά περισσότερη αξία από όλα εκείνα που ο κοινός νους, αντιλαμβάνεται απλώς με γραμμάρια, γραμμάτια ή ακόμη και μετοχές. Μία αγκαλιά, μπορεί μαζί με ένα χαμόγελο, ένα χάδι, μια καλή κουβέντα, να αποπληρώσουν ολόκληρα δάνεια απλήρωτου πολιτισμού, τοκοχρεολυσίων ανθρωπιάς. Μπορούν να γλιτώσουν από την φτώχια του πνεύματος, της αλληλεγγύης, μπορούν να φωτίσουν στην τυφλότητα των σκοτεινών εποχών που βιώνουμε. Μια παρέα εθελοντών, έθεσαν τα θεμέλια σε μια βραχώδη απόκρημνη ανηφόρα στο Φίλυρο, «φυτρώνοντας» το πρώτο Ελληνικό Παιδικό Χωριό. Εφοδιασμένοι με αγάπη, πίστη κι ελπίδα για το καλύτερο μέλλον των παιδιών, έχτισαν τα πρώτα σπίτια, χαρούμενα και πολύχρωμα κι ο βράχος σιγά – σιγά, πλημμύρισε με δροσερά και γάργαρα γέλια και φωνές παιδιών.
Σήμερα πλέον, στον χώρο που παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας με την υποστήριξη της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, η χάρις του Θεού, εμπνέει τις «μητέρες» των παιδιών του Χωριού στο Φίλυρο και τους υπαγορεύει τις βασικές αρχές του πολιτισμού. Στη θέση μιας απλής πυρηνικής οικογενείας, το Ελληνικό Παιδικό Χωριό στο Φίλυρο, προτείνει μία μεγάλη οικογένεια, βασισμένη στις αρχές της ελληνορθόδοξης παράδοσης από τη μία, και της παιδαγωγικής και της ψυχολογίας, από την άλλη. Σε αυτό το Χωριό, η αποταμίευση του οποιουδήποτε οβολού μας, μας αποπληρώνει με ένα παιδικό χαμόγελο. Συναντήσαμε την Πρόεδρο του Σωματείου «Ελληνικό Παιδικό Χωριό στο Φίλυρο» κ. Ζωή Δανιηλίδου, η οποία μας ταξίδεψε στην ιστορία του Χωριού, μιλώντας για την δράση, τα όνειρα, τους στόχους και τις ανάγκες του.
Charity: Πως ξεκίνησε το Ελληνικό Παιδικό Χωριό στο Φίλυρο και ποια η ταυτότητά του;
Ζωή Δανιηλίδου: Μια ομάδα ανθρώπων, «εργάτες αγάπης», εντόπισαν το πρόβλημα του εγκαταλειμμένου παιδιού κι οραματίστηκαν έναν χώρο «περίθαλψης ψυχών» των παιδιών αυτών. Έτσι ιδρύθηκε το Ελληνικό Παιδικό Χωριό στο Φίλυρο, ως μια άμεση ανάγκη εγκατάστασης των παιδιών σε έναν χώρο ειρηνικό και δημιουργικό. Το Χωριό ξεκίνησε ως κατασκήνωση φιλοξενίας παιδιών από την Βόρειο Ήπειρο, το καλοκαίρι του 1993 και από το 1996 άνοιξε επίσημα ως το «Ελληνικό Παιδικό Χωριό» στο Φίλυρο με την τωρινή του υπόσταση. Είμαστε αναγνωρισμένο Σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Διατηρούμε την ανεξαρτησία μας από Διεθνείς Οργανισμούς και φορείς, δεν έχουμε ιδρυματικό χαρακτήρα και είμαστε το πρώτο Ελληνικό Παιδικό Χωριό. Λίγα μόλις χιλιόμετρα από την πόλη της Θεσσαλονίκης, πάνω στην κορυφή του Φιλύρου, σ’ ένα τόπο ξερό, πετρώδη και κακοτράχαλο, με μια υπέροχη θέα, η αγάπη μας για τα παιδιά που στερήθηκαν την αγκαλιά, «φύτρωσε» μια μικρή, χρωματιστή πολιτεία. Το Χωριό αποτελείται από οχτώ σπίτια, ένα κτίριο διοικήσεως, μία στέγη νέων και μια εκκλησία. Τα χιλιάδες δέντρα που φυτέψαμε στο άγριο τοπίο, άλλαξαν το «σκηνικό», ενώ συνδυασμένα με τα μεγάλα βράχια, συνθέτουν μια εικόνα μοναδική.
Charity: Πως συμβιώνουν τα παιδιά σε μια μεγάλη οικογένεια; Περιγράψτε μας την δομή ενός σπιτιού.
Ζ. Δανιηλίδου: Το «Ελληνικό Παιδικό Χωριό» επιδιώκει να προσφέρει τους βασικούς όρους της οικογενειακής ζωής σε παιδιά των οποίων οι γονείς είτε δεν υπάρχουν πλέον στη ζωή, είτε δεν μπορούν να διατηρήσουν την ευθύνη της γονικής μέριμνας για διάφορους λόγους. Ο σκοπός αυτός πραγματοποιείται με την υποστήριξη της ανάπτυξης του παιδιού κατά το πρότυπο της οικογένειας που αποτελεί το θεμελιώδες κύτταρο της κοινωνίας. Όλο το Χωριό, συγκροτείται από σπίτια, ειδικά διαμορφωμένα έτσι ώστε να συγκατοικούν τα παιδιά ειρηνικά και να αναπτύσσονται σε μια «μικρογραφία» της αυθεντικής κοινωνίας. Το σπίτι, το φροντίζει μια «μητέρα», μια «θεία» ενώ στο Χωριό είναι εγκατεστημένο και το πρότυπο του «πατέρα» που διαδραματίζει σημαντική μορφή για την ισόρροπη ανάπτυξη του παιδιού μέσα στην οικογένεια.
Σήμερα πλέον, αριθμούμε 53 παιδιά σε 8 διώροφες κατοικίες. Η δομή των Οικογενειών του Χωριού, βασίζεται στα πρότυπα της Ελληνικής Ορθόδοξης Χριστιανής Οικογένειας, με παιδιά ελληνικής καταγωγής, που καταλήγουν να ενταχθούν στις οικογένειές μας, μόνο μετά από εισαγγελική παρέμβαση. Σκεφθείτε πως τα παιδιά αυτά, είτε προέρχονται από οικογένειες που τα εγκατέλειψαν ή σε άλλη περίπτωση, είναι ορφανά. Έτσι, ερχόμενα σε μας, καλούνται να ενταχθούν σε μια ομαλή κι ισόρροπη συμβίωση μέσα σε μια οικογένεια που μέσα από την αλληλοϋποστήριξη και την αλληλοκατανόηση, θα πορευθούν σε καλύτερες μέρες.
Charity: Οι εκπαιδευτικές τους ανάγκες πως καλύπτονται;
Ζ.Δανηιλίδου : Αναφορικά με τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες, πρέπει να τονίσω πως φοιτούν στα τοπικά δημόσια σχολεία και σε άλλες σχολές, ώστε να αποφύγουμε την ανάπτυξη ιδρυματικής συμπεριφοράς ενώ στο Χωριό παρέχονται ιδιαίτερα μαθήματα για να επιτύχουμε την κάλυψη των μαθησιακών κενών τους. Τα μικρά λεωφορεία που μας παραχώρησαν ως δωρεά, μέλη μας και χορηγοί, μεταφέρουν καθημερινά τα παιδιά στα σχολεία ή τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών. Μέλημα του Χωριού είναι να προσφέρεται η αρτιότερη δυνατή εκπαίδευση με τα πιο σύγχρονα μέσα, καθώς τα παιδιά μας θέλουμε να χαίρουν των ίδιων προοπτικών εκπαίδευσης αλλά και των αντίστοιχων ευκαιριών και συνθηκών με τα παιδιά των φυσικών οικογενειών. Τα παιδιά μας αθλούνται επίσης. Συμμετέχουν σε τοπικές ή άλλες ομάδες ποδοσφαίρου, κολύμβησης ή όποιου άλλου αθλήματος τα ίδια επιθυμούν.
Charity: Ποιες οι ανάγκες σήμερα, σε υλική αλλά και σε υπηρεσιακή ή εθελοντική παροχή; Πως μπορεί κάποιος που ενδιαφέρεται, να βοηθήσει;
Ζ. Δανιηλίδου: Σαφώς και έχουμε ανάγκη για βοήθεια από τον κόσμο. Ποτέ δεν παύουν οι ανάγκες εξάλλου. Συνεχώς προκύπτουν νέα δεδομένα και υποχρεώσεις του Σωματείου απέναντι στα παιδιά αλλά και τις οικογένειες. Αυτή η ίδια η κατάσταση αποδεικνύει καθημερινά πως ναι μεν βελτιωνόμαστε στα τόσα χρόνια λειτουργίας μας αλλά παράλληλα αποτελούμε και έναν φορέα ενδιαφέροντος που δεν παύει να δέχεται την αγάπη του κόσμου. Για το άμεσο μέλλον μεγάλη ανάγκη προκύπτει σε πετρέλαιο, καθώς το Χωριό είναι εκτεθειμένο στους «πέντε ανέμους» ψηλά στο Φίλυρο. Το κάθε σπίτι έχει άμεση ανάγκη από πετρέλαιο θέρμανσης καθώς είναι αυτόνομες μονάδες που πρέπει να ζεσταθούν και να παρέχουν καλές συνθήκες διαβίωσης για τα παιδιά μας.
Οι ενδιαφερόμενοι για παροχή ή δωρεά πετρελαίου, μπορούν είτε να αγοράσουν πετρέλαιο – όσο μπορεί ο καθένας – με ένα μπιτόνι και να το φέρουν στο Χωριό για τα σπίτια ή ακόμη – ακόμη και να κόψουν τιμολόγιο στο Χωριό ώστε να προκύψει και η νομιμοφάνεια της τιμολογιακής απόδειξης που τηρούμε ως Σωματείο που οφείλει να είναι δίκαιο, νόμιμο κι αδέκαστο απέναντι στο κράτος. Παράλληλα θα ήθελα να αναφερθώ στο σημαντικό έργο που προσφέρουν οι καθηγητές μας στα παιδιά, με την ενισχυτική διδασκαλία που τους προσφέρουν, βοηθώντας τα να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις μαθησιακές δυσκολίες που προκύπτουν από την σχολική παράδοση.
Charity: Οι καθηγητές αυτοί που μας αναφέρετε, είναι σε εθελοντική ή σε υπαλληλική έμμισθη βάση;
Ζ. Δανιηλίδου: Οι καθηγητές, είναι σε έμμισθη βάση. Κατά την διάρκεια της μέρας που ακολουθεί την σχολική παρακολούθηση μαθημάτων, διενεργούνται ιδιαίτερα μαθήματα που βοηθούν τα παιδιά. Δάσκαλοι και καθηγητές με διάφορα μαθήματα στα οποία παρουσιάζουν υστερήσεις ή δυσκολίες τα παιδιά, προσφέρουν είτε υποστήριξη εντός των σπιτιών ή αναπληρώνουν τα μαθησιακά κενά σε κύκλους φροντιστηριακών μαθημάτων. Οι συγκεκριμένες θέσεις του διδακτικού προσωπικού, αποτελούν έμμισθη υπαλληλική σχέση. Σε μόνιμη έμμισθη βάση, υπάρχει μια συνεργασία με καθηγητές Φιλολογικών μαθημάτων ενώ και τα Σάββατα επισκέπτονται καθηγήτριες Μαθηματικών το Χωριό. Ωστόσο η πρότασή σας για συνεργασία με ένα δίκτυο καθηγητών που σε εθελοντική βάση θα μπορούσαν να διευκολύνουν την κατάσταση, γίνεται δεκτή με μεγάλη χαρά από το Σωματείο.
Charity: Τα παιδιά – ορφανά ή εγκαταλελειμμένα – πως αντιδρούν στην συμβίωση με ξένους ως προς αυτά συγκατοίκους; Πως επιτυγχάνεται αυτή η συνένωση που χαρακτηρίζει την ταυτότητα του Σπιτιού στο Χωριό;
Ζ. Δανιηλίδου: Σε κάθε σπίτι δημιουργείται μια πολύτεκνη οικογένεια που αποτελείται από διαφορετικής ηλικίας παιδιά. Συγχρόνως, μια κυρία που έχει αναλάβει το έργο της φροντίδας των παιδιών, έχει τοποθετηθεί στο σπίτι να τα προσέχει. Αυτή την κυρία την ονομάσαμε «μητέρα». Το δύσκολο είναι ότι δεν βρίσκονται εύκολα σήμερα με αυτές τις οικονομικές συνθήκες, άτομα να διαδραματίσουν το ρόλο της «μητέρας», εθελοντικά. Το Σωματείο μας απαρτίζεται από εθελοντές. Είναι νομικά κατοχυρωμένο ως εθελοντικό Σωματείο. Έτσι, στο πλαίσιο αυτής της δυσπραγίας, το Σωματείο αναγκαστικά για να επιτύχει την ομαλή συμβίωση στα σπίτια, προσλαμβάνει κάποιες κυρίες, με υπαλληλική σχέση. Εξασφαλίζουν όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων όπως τα υπαγορεύει ο νόμος, δικαιούνται τα πάντα όπως τα καθορίζει ο Νομοθέτης, πλην του ωραρίου.
Επί 24ώρου βάσης, όπως μια φυσική μητέρα, βρίσκονται κοντά στα παιδιά και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Στην θέση της «μητέρας», τοποθετείται και μια «θεία» που την αντικαθιστά όταν η «μητέρα» έχει ρεπό. Αντίστοιχα η «μητέρα» αντικαθιστά την «θεία». Αναφορικά με την ομαλή συμβίωση, θα πρέπει να τονιστεί πως τα παιδιά που διαβιούν σε μια τυπική Ελληνική Οικογένεια, εντός του Χωριού, είναι αποκλειστικά Ελληνορθόδοξης εθνικότητας και Χριστιανικών ηθών και θρησκευτικής ταυτότητας. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως είμαστε ρατσιστές, επειδή δεν διαλέγουμε να εντάξουμε στα σπίτια και στις οικογένειες και παιδιά άλλων εθνικοτήτων.
Charity: Που έγκειται η επιλογή των παιδιών με βάση τα εθνικά και τα θρησκευτικά κριτήρια;
Ζ. Δανιηλίδου: Λόγω των θρησκευτικών και πολιτιστικών δεδομένων, προσπαθούμε να επιτύχουμε μια ευρυθμία στην φυλετική ισορροπία και να ενισχύσουμε την Ορθόδοξη Ελληνική Οικογένεια μέσα από την άσκηση των καθηκόντων των μελών που να συμφωνούν σε θρησκεία και πολιτιστική ταυτότητα. Έτσι ένας Μουσουλμάνος, δεν μπορεί π.χ. να ενταχθεί στην οικογένεια καθώς ακολουθεί άλλες αρχές και άλλα θρησκευτικά δεδομένα και πρότυπα. Ένας μιγάς όμως Ελληνο-αφρικανός λόγου χάρη, μπορεί κάλλιστα λόγω της κοινής θρησκευτικής ταυτότητας και του πολιτιστικού υπόβαθρού του, να ενταχθεί ομαλά και να μην απορυθμίσει την Οικογένεια στο Χωριό μας.
Είμαστε ένα ενεργό Ορθόδοξο Χωριό που λειτουργεί κάθε Κυριακή στον Ελληνορθόδοξο Ναό μας, αφιερωμένο στην Αγία Σοφία - και τις τρεις θυγατέρες της, την Αγάπη, την Ελπίδα και την Πίστη - που εδρεύει εντός του Χωριού. Αντιλαμβάνεστε πως δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε διαφορετικές εθνικότητες όσο και διαφορετικά δόγματα. Σκεφτείτε την Κυριακή που έχουμε λειτουργία, να έχουμε μια οικογένεια που ασκεί τα θρησκευτικά καθήκοντά της ως ορθόδοξη και μερικά μέλη της είναι άλλης εθνικότητας. Δυσχεραίνεται η θρησκευτική άσκηση έτσι. Πέραν από προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες λοιπόν, αντιλαμβάνεστε πως δεν είναι εύκολο να λειτουργήσει ένα Χωριό με διαφορετικής Εθνικότητας κατοίκους.
Charity: «Μητέρες» και «θείες» υπάρχουν στο Χωριό. «Πατέρας» υπάρχει;
Ζ. Δανιηλίδου: Σαφώς και υπάρχει. Για την ομαλή συγκατοίκηση στα Σπίτια όσο και για την συμβίωση των Οικογενειών στο Χωριό, υπάρχει το πρότυπο του «Πατέρα», ως μιας μορφής άκρως καταλυτικής για την ισορροπία σε μια μικρογραφία της φυσικής οικογένειας. Ο Διευθυντής του Χωριού, Κοινωνικός Λειτουργός ή Εκπαιδευτικός ή ακόμη και Κληρικός – όπως προστάζει το Καταστατικό – οφείλει να είναι παντρεμένος. Με την Οικογένειά του, εγκατεστημένος στο Χωριό κι αυτός, δίνει το καλό παράδειγμα και αποτελεί υπόδειγμα σωστής Οικογενείας προς τα υπόλοιπα σπίτια. Στο Χωριό λοιπόν, ο διευθυντής που μαζί με την οικογένειά του, οφείλουν να αποτελούν το υπόδειγμα της «Οικογενείας – προτύπου» για τις υπόλοιπες Οικογένειες όπως προαναφέραμε, αυτός ο ίδιος ο διευθυντής, αποτελεί και τον «πατέρα» του Χωριού. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση πάντα να είναι παντρεμένος ώστε να αποτελεί το υπόδειγμα της πληρότητας της οικογενειακής φιγούρας.
Charity: Για την αναπλήρωση των ψυχικών κενών και την εν γένει ψυχολογική και ιατροφαρμακευτική υποστήριξη, υπάρχει μέριμνα στο Χωριό;
Ζ. Δανιηλίδου: Για την «ψυχολογική αναπλήρωση» των κενών των παιδιών, υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί που φροντίζουν από πάσης φύσεως την ανάπτυξη και την πνευματική ισορροπία των παιδιών μας. Παράλληλα στην ιατρική Ομάδα, συγκαταλέγονται παιδοψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι και παιδίατροι, οδοντίατροι και άλλων ειδικοτήτων γιατροί, που θα σπεύσουν να περιθάλψουν πνευματικά κι όχι μόνο τα παιδιά μας, από ανάγκες και τα αναπόφευκτα τραύματα που κουβαλούν στις αθώες ψυχούλες τους. Να σημειωθεί πως τα παιδιά που παίρνουμε στο Χωριό είναι έως 6 ετών, γιατί το παιδί μέχρι την ηλικία αυτή μπορεί να ενταχθεί στην προσχολική του ηλικία και να μπορεί μέσα σε ένα ήρεμο περιβάλλον συνεργασίας με την υπόλοιπη κοινωνία, να συμβαδίζει όχι μόνο στο σχολείο με τους συμμαθητές του αλλά ακόμα και να ενταχθεί στην ταυτότητα της εκάστοτε οικογένειας μέσα στο Χωριό. Καθημερινά επίσης, λειτουργεί το ιατρείο του Χωριού μας στελεχωμένο από εθελοντές γιατρούς που φροντίζουν τα παιδιά μας με φαρμακευτική πληρότητα.
Charity: Τι ηλικίας είναι το μεγαλύτερο παιδί στο Χωριό και σε ποια ηλικία μπορεί να εγκαταλείψει το Χωριό; Σε τι ηλικία μπορεί ένα παιδί να αποχωρήσει από το Χωριό;
Ζ.Δανιηλίδου: Στο Χωριό αυτή τη στιγμή, διαβιούν 53 παιδιά, όπως προείπαμε. Το μεγαλύτερο σε ηλικία παιδί είναι πλέον 20 ετών και μάλιστα εδώ θα σταθώ, δοθείσης μιας πολύ καλής ευκαιρίας της αναφοράς της ηλικίας, στο γεγονός ότι αυτό το παιδί χρειάστηκε να μεταβεί στην Αθήνα για να ορκιστεί και στην ορκωμοσία έπρεπε να είναι παρών κάποιος από τον οικογενειακό κύκλο του. Επειδή δεν είχε οικογένεια, έπρεπε να παραστεί κάποιος από την Οικογένειά του από το Χωριό. Αντιλαμβάνεστε το ψυχικό κενό των παιδιών λοιπόν, που ενώ όλοι μας προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε και να αναπληρώσουμε τα κενά της οικογένειας που δεν γνώρισαν, εντούτοις, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αναπληρώσουμε το κενό της αληθινής φυσικής οικογένειάς τους.
Τα παιδιά μας, μπορούν βάσει της νομοθεσίας, να εγκαταλείψουν την οικογενειακή τους στέγη από την ηλικία των 18 ετών. Δεν σημαίνει όμως αυτό ότι δεν μπορούν να παραμείνουν και μετά το πέρας της ηλικίας αυτής, αν κριθεί απαραίτητο να βρίσκονται υπό την εποπτεία των ειδικών μέχρι να γιατρευτεί η καρδιά του και να επουλωθούν τα ψυχικά του τραύματα.
Charity: Πέραν της οικονομικής ενίσχυσης που δέχεστε από την κοινωνία, με ποια άλλα μέσα, καλύπτονται οι ανάγκες του Σωματείου;
Ζ. Δανιηλίδου: Οι εθελοντές του Σωματείου μας, με μεράκι και ανιδιοτέλεια, συγκεντρώνονται στο γραφείο μας και παρασκευάζουν χειροποίητες σπιτικές μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, χυλοπίτες και τραχανά με πρώτες ύλες υψηλής ποιότητος που προσφέρουν οι παραγωγοί και μάλιστα υπό τις προδιαγραφές βιολογικών προϊόντων. Η παρουσία μας όμως και σε εορταστικές περιόδους, συμβάλει στην οικονομική μας ενίσχυση με πώληση προϊόντων που αφορούν σε λαμπάδες, πασχαλινά αυγά, ευχετήριες κάρτες Πάσχα, πασχαλινά στολίδια αλλά δηλώνουμε παρόν και στους γάμους και τις βαφτίσεις πλέον με τις μπομπονιέρες που κατασκευάζουμε αλλά και τα προσκλητήριά τους. Όλα τα έσοδα που προκύπτουν, ενδυναμώνουν την παρουσία και την προσφορά μας και προάγουν το έργο μας.
Η βοήθεια του κόσμου είναι σημαντική γιατί έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά στο Χωριό μας σε ένα σίγουρο περιβάλλον και κάτω από ασφαλείς συνθήκες επιβίωσης. Σας καλούμε όλους να μας συμπαρασταθείτε στους δύσκολους αυτούς καιρούς έντασης της φτώχειας με μια επίσκεψή σας στα Bazaar μας.
Περιμένουμε τους πιστούς συμπαραστάτες μας, στο «Παραδοσιακό Πασχαλιάτικο Bazaar» στη συμβολή των οδών Αριστοτέλους & Βασ. Ηρακλείου (στον πεζόδρομο), με σπιτικά αγνά προϊόντα φτιαγμένα με μεράκι και αγάπη από τις εθελόντριες μας, καθώς επίσης και την πασχαλιάτικη αγορά δώρων.Όλοι έχουν δικαίωμα στην χαρά της προσφοράς.
info
ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ το Ελληνικό Παιδικό Χωριό στο Φίλυρο:
1. Κάνετε το έργο μας γνωστό σε συγγενείς, φίλους και γνωστούς σας.
2. Βοηθήστε μας με την προσωπική σας συμμετοχή.
3. Προσφέρετε την οικονομική σας βοήθεια με τη μορφή :
α) Ετήσιας συνδρομής που είναι 20 €.
β) Μηνιαίας συνδρομής που μπορεί να είναι από 2 € μέχρι οποιοδήποτε άλλο ποσό.
γ) Με εφάπαξ αποστολή οποιουδήποτε ποσού.
δ) Με χορηγίες ή με κάποιους τρόπους που εσείς θα μας υποδείξετε.
ε) Με ταχυδρομική ταχυπληρωμή.
στ) Με κατάθεση σε μία απο τις παρακάτω Τράπεζες:
ΕΘΝΙΚΗ 212/29604190
EUROBANK 0026-0232-52-0100436403
ΕΜΠΟΡΙΚΗ 405/27446621
ALPHA ΠΙΣΤΕΩΣ 701-002101-162926
ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5238-003332-696
ΑΓΡΟΤΙΚΗ 084/01034180-56
ΚΥΠΡΟΥ 669437
ΓΕΝΙΚΗ 9800175297-9
πηγή
Το WWF καλεί τους πολίτες να συμμετάσχουν στο ωριαίο μπλακ-άουτ
